De Maya's waren een hoogontwikkeld indianenvolk dat leefde in Midden Amerika. Van 1.000 voor Christus tot aan de komst van de Spanjaarden in de 16e eeuw waren de Maya's het meest ontwikkelde volk in Amerika.
Preklassieke periode
Het begin van de Maya-beschaving loopt van 1.000 voor Christus tot ongeveer 200 na Christus, onder de invloed van de Olmeken. In deze tijd, die ook wel preklassieke periode wordt genoemd, richtten deze Maya's hun eerste piramidevormige heuvels op met daarop tempels of altaren in de vorm van een Maya-hut.
Er is vrij weinig bekend over de Maya's uit deze periode, want de Maya's kenden toen nog geen schrift. Wat we over deze periode weten is vooral afkomstig uit afbeeldingen op beeldhouwwerken, huizen, tempels en schilderijen.
Klassieke periode
De klassieke periode loopt van 200 na christus tot ongeveer 900 na Christus. De Maya-cultuur kwam in deze tijd tot zijn grootste bloei. Het is in deze periode dat de meeste steden en piramides werden gebouwd. Veel van de bekende ruines stammen uit deze tijd. Chichen Itza en Uxmal zijn de twee bekendste voorbeelden.
Postklassieke periode
De laatste periode in de geschiedenis van de Maya's is de postklassieke periode, die duurde van 900 na Christus tot de komst van de Spanjaarden. De piramides en tempels die in de vorige periode werden opgericht gaven al aan dat het met de welvaart en stabiliteit van het volk wel goed zat. In de postklassieke periode lijkt het tij zich te keren en niemand weet precies waarom, maar de Maya's stevenden af op hun ondergang.
Sommige archeologen denken dat onderlingen conflicten de oorzaak waren van het verdwijnen van de Maya's. Ook zijn er aanwijzingen dat de Maya's onder de voet werden gelopen door andere volken uit Mexico. Met de komst van de Spanjaarden werd het toch al verslechterde volk helemaal uitgeroeid. Voor de Maya's was het einde van de wereld dus ergens in de 16e eeuw.
